In 1961 werd de tentoonstelling "Keuze uit tien jaar aanwinsten 1951-1961" gehouden in het Centraal Museum. In 1971 kwamen de aanwinsten uit de jaren 1961-1971 aan bod. In de periode was de museumcollectie weer aanzienlijk uitgebreid door aankopen, schenkingen en langdurige bruiklenen.

In vergelijking met de 10 jaar ervoor was het aantal verworven zogeheten 'oude schilderijen' kleiner geworden. Het aanbod op de kunstmarkt van kwaliteitsstukken was afgenomen, terwijl de prijzen die voor topstukken werden gevraagd, "afschrikwekkend" in de hoogte en de draagkracht van het Centraal Museum ver te boven waren gegaan.

In de brochure bij de tentoonstelling wordt opgemerkt dat door ruimtegebrek het niet mogelijk was alle aanwinsten permanent te exposeren. Voor de meeste bezoekers een heilzame oplossing, want die zouden snel het spoor bijster raken als alle verworven schilderkunst, tekeningen, sculpturen, kostuums en accessoires, meubelen, zilver, glas, aardewerk, munten en penningen, zo'n 500 objecten, getoond zouden worden.
De opmerking moet dan ook gezien worden als een politiek statement: het Centraal Museum had al een tijd te maken met ruimtegebrek, en zou daar nog lang last van houden.

Een keuze uit de geëxposeerde aanwinsten: de schilderijen Moeder en kind van Hendrik Bloemaert (17e eeuw), Doopgang te Lausanne van Matthijs Maris (1873), Zelfportret van Jopie Moesman (1935) en Wetmatige beweging van Peter Struycken (1963), een herenjas uit 1780/1790 en een japon van Emmy van Leersum (1966), een staande klok van Johan Hendrik Wiedeking (ca. 1795) en een koffiekan van Arnoldus Coolhaas (1742).